Bij moderne industriële productieactiviteiten is de staalconstructie een belangrijk basiscomponent, en het type en het gewicht van de geselecteerde stalen buis zullen rechtstreeks van invloed zijn op de kwaliteit en veiligheid van het gebouw. Bij het berekenen van het gewicht van stalen buizen worden doorgaans koolstofstalen buizen gebruikt. Dus, hoe bereken je het gewicht van koolstofstalen buizen en buizen?

1. Formule voor het berekenen van het gewicht van koolstofstalen buizen en buizen:
kg/m = (Od – Gew) * Gew * 0,02466

Formule: (buitendiameter – wanddikte) × wanddikte mm × 0,02466 × lengte m

Voorbeeld: koolstofstalen buis en buis, buitendiameter 114 mm, wanddikte 4 mm, lengte 6 m
Berekening: (114-4)×4×0,02466×6=65,102kg

Vanwege de toegestane afwijking van het staal tijdens het productieproces, wijkt het theoretische gewicht, berekend door de formule, enigszins af van het werkelijke gewicht, en wordt het daarom alleen gebruikt als referentie voor de schatting. Dit houdt rechtstreeks verband met de lengteafmeting, het dwarsdoorsnedeoppervlak en de maattolerantie van het staal.
2. Het werkelijke gewicht van het staal verwijst naar het gewicht dat wordt verkregen door het daadwerkelijk wegen (weging) van het staal, dat het werkelijke gewicht wordt genoemd.
Het werkelijke gewicht is nauwkeuriger dan het theoretische gewicht.

3. Berekeningsmethode van het staalgewicht

(1) Brutogewicht: Het is de symmetrie van het “nettogewicht”, dat wil zeggen het totale gewicht van het staal zelf en de verpakkingsmaterialen.
Het transportbedrijf berekent de vracht op basis van het brutogewicht. De aan- en verkoop van staal wordt echter berekend op nettogewicht.
(2) Nettogewicht: het is de symmetrie van het “brutogewicht”.
Het gewicht na aftrek van het gewicht van het verpakkingsmateriaal van het brutogewicht van het staal, dat wil zeggen het werkelijke gewicht, wordt het nettogewicht genoemd.
Bij de aan- en verkoop van staalproducten wordt dit doorgaans berekend op basis van het nettogewicht.
(3) Tarragewicht: het gewicht van het stalen verpakkingsmateriaal, het tarragewicht genoemd.
(4) Gewicht ton: de gewichtseenheid die wordt gebruikt bij het berekenen van de vrachtkosten op basis van het brutogewicht van staal.
De wettelijke meeteenheid is de ton (1000 kg), en er zijn ook lange ton (1016,16 kg in het Britse systeem) en korte ton (907,18 kg in het Amerikaanse systeem).
(5) Factuurgewicht: ook bekend als “billing ton” of “vracht ton”.

4. Het gewicht van het staal waarvoor de transportafdeling de vracht in rekening brengt.

Verschillende transportmethoden hebben verschillende berekeningsnormen en -methoden.
Gebruik bij het vervoer van spoorvoertuigen over het algemeen de gemarkeerde lading van de vrachtwagen als factuurgewicht.
Bij wegvervoer wordt de vracht aangerekend op basis van de tonnage van het voertuig.

Voor de minder dan vrachtwagenladingen op spoorwegen en snelwegen wordt het minimaal belastbare gewicht gebaseerd op het brutogewicht van enkele kilogrammen, en afgerond naar boven als dit onvoldoende is.