اصل مهر و موم ANSIفلنج ها بسیار ساده است: دو سطح مهر و موم پیچ، واشر فلنج را فشرده می کند و یک مهر و موم تشکیل می دهد.اما این نیز منجر به از بین رفتن مهر می شود.برای حفظ مهر و موم، نیروی پیچ عظیمی باید حفظ شود.به همین دلیل، پیچ باید بزرگتر شود.پیچ‌های بزرگ‌تر باید با مهره‌های بزرگ‌تر مطابقت داشته باشند، به این معنی که برای ایجاد شرایط برای سفت کردن مهره‌ها، به پیچ‌هایی با قطر بزرگ‌تر نیاز است.همانطور که همه می دانند، هرچه قطر پیچ بزرگتر باشد، فلنج قابل استفاده خم می شود.تنها راه افزایش ضخامت دیواره قسمت فلنج است.کل دستگاه به اندازه و وزن زیادی نیاز دارد که در محیط های دریایی به یک مشکل خاص تبدیل می شود زیرا وزن همیشه اصلی ترین مسئله ای است که افراد در این مورد باید به آن توجه کنند.علاوه بر این، اساساً، فلنج های ANSI یک مهر و موم ناکارآمد هستند.برای اکسترود کردن واشر نیاز به استفاده از 50 درصد از بار پیچ است، در حالی که تنها 50 درصد از بار مورد استفاده برای حفظ فشار باقی می ماند.

با این حال، اشکال اصلی طراحی فلنج‌های ANSI این است که نمی‌توانند بدون نشتی را تضمین کنند.این نقص طراحی آن است: اتصال دینامیک است و بارهای سیکلی مانند انبساط حرارتی و نوسانات باعث حرکت بین سطوح فلنج می شود، عملکرد فلنج را تحت تأثیر قرار می دهد و به یکپارچگی فلنج آسیب می رساند که در نهایت منجر به نشتی