سختی:

لوله های فولادی ضد زنگ معمولا برای اندازه گیری سختی برینل، راکول و ویکرز استفاده می شود.سختی برینل در میان استانداردهای لوله فولادی ضد زنگ، سختی برینل بیشترین استفاده را دارد و سختی مواد اغلب با قطر فرورفتگی بیان می شود که هم بصری و هم راحت است.با این حال، برای لوله های فولادی از فولاد سخت تر یا نازک تر مناسب نیست.

سختی راکول:

تست سختی راکول لوله فولادی ضد زنگ همانند تست سختی برینل است.تفاوت این است که عمق فرورفتگی را اندازه گیری می کند.تست سختی راکول روشی پرکاربرد است که در آن از HRC بعد از سختی برینل HB در استانداردهای لوله فولادی استفاده می شود.سختی راکول را می توان برای تعیین مواد فلزی از بسیار نرم تا بسیار سخت اعمال کرد.روش برینل را جبران می کند.این روش ساده تر از روش برینل است و می تواند مستقیماً مقدار سختی را از صفحه دستگاه سختی سنجی بخواند.با این حال، به دلیل فرورفتگی کوچک، مقدار سختی به اندازه روش برینل دقیق نیست.

سختی ویکرز

تست سختی لوله فولادی ضد زنگ ویکرز نیز یک روش آزمون تورفتگی برای اندازه گیری مواد فلزی بسیار نازک و سختی لایه سطحی است.این روش مزایای اصلی روش برینل و راکول را دارد و کاستی های اساسی آنها را برطرف می کند، اما به سادگی روش راکول نیست.روش ویکرز به ندرت در استانداردهای لوله فولادی استفاده می شود.

تست سختی

لوله فولادی ضد زنگ دارای قطر داخلی 6.0 میلی متر یا بیشتر و لوله فولادی ضد زنگ آنیل شده با ضخامت دیواره 13 میلی متر یا کمتر است.این می تواند سختی سنج ویکرز نوع W-B75 باشد.تست آن بسیار سریع و ساده است و برای بازرسی سریع و غیر مخرب لوله های فولادی ضد زنگ مناسب است.لوله های فولادی ضد زنگ با قطر داخلی بیش از 30 میلی متر و ضخامت دیواره بیشتر از 1.2 میلی متر با دستگاه سختی سنج Rockwell برای تست سختی HRB و HRC آزمایش می شوند.لوله های فولادی ضد زنگ با قطر داخلی بیش از 30 میلی متر و ضخامت دیواره کمتر از 1.2 میلی متر با دستگاه سختی سنج راکول سطحی برای تست سختی HRT یا HRN آزمایش می شوند.برای لوله های فولادی ضد زنگ با قطر داخلی کمتر از 0 میلی متر و بیشتر از 4.8 میلی متر، سختی HR15T توسط دستگاه سختی سنج مخصوص راکول برای لوله ها آزمایش می شود.هنگامی که قطر داخلی لوله فولادی ضد زنگ بزرگتر از 26 میلی متر باشد، سختی دیواره داخلی لوله را نیز می توان با رول تست کرد.